Dag 4: Jeepsafari Taurus gebergte

Jeepsafari

We werden opgehaald met een busje waarvan we dachten: “ Als we hier een safari mee moeten maken dan blijven we halverwege steken of zakken we door de bodem heen” In Nederland zou de bus in ieder geval niet door de APK komen. Stukken gaten zaten in de auto en autogordels hadden er ooit ingezeten maar nu niet meer te vinden.

Nadat we nog vier personen in een ander hotel opgepikt hadden reden we nog een uur voor we bij de jeeps waren. Deze zagen er een stuk beter uit maar gordels waren nog steeds niet aan de orde. Maar als snel werd ons mede gedeeld dat je tijdens het off-road rijden beter op de banken kon gaan staan dan zitten. Dit was inderdaad waar maar Cindy moest blijven zitten en ik dus ook om haar te kunnen fixeren wat echt noodzakelijk was. De volgende dag zal ik zeker spierpijn hebben want je moest je heel goed vasthouden om te voorkomen dat je ging vallen.

Het off road rijden was echt geweldig. We gingen met een vaart over de paden met gaten, modder en omdat de rivier heel laag stond konden we ook hier doorheen scheuren. De eerste rivier oversteek wilde hij voor de video net doen alsof we verzakt zaten maar toen hij weg wilde rijden moest hij wel even flink aan de bak om er ook echt uit te komen. De rest van de rivier oversteek met snelheid gemaakt. Drijfnat werden sommige dan ook (piranha van de Efteling was hier niets bij) maar je droogde weer heel snel op. 

Gestopt bij een Normade familie waar we thee konden drinken en konden zien hoe ze leefde. Over drie weken zouden ze weer de bergen in trekken (nu waren ze al een uur rijden verwijderd van de bewoonde wereld). Ze leven heel summier maar gebruiken zonne-energie voor de verlichting, zijn zelfvoorzienend en spreken de taal van de geiten. Erg indrukwekkend.

Na een heerlijke lunch in een restaurant ging de reis verder naar watervallen die uitkwamen in een mooie bron. Het water was helder met vissen en ook ijskoud. Zehna, Remco en Boyd zijn naar de overkant gezwommen en waren rood van de kou.

Vervolgens zijn we naar een plantage gereden waar we de “nieuwe wereld” konden proeven, soort van pruim. Ze zijn maar drie weken per jaar eetbaar. Dus we mochten ons gelukkig prijzen dat dit ook nu was.

Na een tocht van totaal 5 uur waren we weer bij het startpunt.

Dit was een avontuur om nooit te vergeten. Bedankt voor deze bijzondere tocht Haci van Free Tour. Vooral ook omdat met alles rekening gehouden werd met Cindy. Maar haar motto was duidelijk, hoe ruiger hoe beter. 

Thuisgekomen bleek ik een aantal blauwe plekken op een bovenarm te hebben, Remco een klein wondje op voet en Cindy een schram. Maar dit alles was zeker de moeite waard.

In hotel snel de zwemkleding gehaald om lekker af te koelen in het zwembad. Cindy had ik aan het einde van het  zwemmen zover dat ze naast me ging zwemmen. Ging niet van harte maar ook niet met protest. 

‘s Avonds naar de Neonparty wat erg leuk was voor de grote mannen om naar te kijken. Boyd viel op de stoel in slaap en sliep binnen twee minuten weer in bed. Cindy was dit keer ook, eindelijk, heel snel vertrokken.

Morgen beginnen we met de therapie.