Dag 16-17: Einde therapie

De therapie is inmiddels ten einde. Wat was het een mooie en bijzondere tijd. Echt voor de gehele familie dit keer. 

De laatste twee dagen was haar oogcontact nog intenser. Volgens Suat heeft ze zelfs een maal willen spreken. Ze maakte een ander geluid dan dat ze normaal maakte. Hij kon het helaas niet herhalen. Cindy maakt wel verschillende geluiden dus we hebben zelf geen idee of dit dan ook echt spraak was of een vertrouwd geluid voor ons. We zullen extra alert zijn nu.

Ook heeft ze de laatste dag zelfs met haar benen recht in het water gelegen ipv “spastisch gebogen”. 

Cindy gaat ook meer op onderzoek uit nu. Ze voelt zich veel zelfverzekerder. Bij de bar is ze nu dan ook te vinden om te kijken of ze een rietje kan bietsen. Ze is namelijk dol op rietjes. Ook heeft ze het zelfs gepresteerd om tijdens een onbewaakt ogenblik een rietje te vragen bij mensen die op het terras een cocktail aan het drinken waren. Dit alles is niet altijd handig maar wel heel bijzonder. 

Gisteren en vandaag heeft ze ook duidelijk aangegeven dat ze een schone luier aan wilde. Dit was beide keren ook nodig.  

We zien dat ze door de therapie lekkerder in haar vel is komen te zitten. 

Ze kan onverwachte situaties beter handigen. Kan zich beter uiten en non-verbaal aangeven wat ze wil. 

Zoekt nu echt oogcontact. 

Voelt zich veel zelfverzekerder. 

Verschillende deurtjes zijn door de therapie open gemaakt. Aan ons nu de taak om nog meer achter dat deurtje naar voren te halen en zorgen dat de deurtjes open blijven staan door haar steeds uit te dagen. Benieuwd wat de komende maanden ons nog gaat brengen. 

We hebben ook besloten, mits dit weer mogelijk is, in oktober 2020 terug te gaan. Maar dan 5 dagen therapie en 10 dagen verblijven in dit fantastische resort. Hier is het gewoon tot in de puntjes geregeld. Vooral voor mensen in een rolstoel.