Dag 9: therapie dag 5

19 mei 2019 - Güzeloba Mahallesi, Turkije

Wat gaat de tijd toch snel. Vandaag al de laatste dag van de eerste sessie. Wat doet ze het goed. We zijn allemaal verbaasd/verrast hoe snel ze zich ontwikkeld. Waar het in Curacao 10 dagen duurde hebben we nu al meer betreikt in 5 dagen en we zijn pas op de helft.

Vandaag was een genot dag. Elke dag denk je dat ze niet meer ontspannen in het water kan liggen en elke dag kan het toch een beetje meer. Vandaag was ze zelfs zover dat het mogelijk was om helemaal alleen Lucky te aaien. (Inderdaad vandaag de papa van Elvis). We hadden ook besloten dat het nu tijd was om extra aan ons doel te werken. Omgaan met onverwachte situaties. Karola kwam Cindy dan ook storen tijdens het knuffelen van Lucky. Dit pakte ze goed op en vond ze zelfs leuk. Ook toen Zehna erbij kwam moest ze zelfs lachen, zo grappig vond ze dat. Belangrijk is ook voor ons om Cindy van dichtbij te zien hoe ze reageer in het water. Vanaf de kant kan je de kleine nuances net missen die zo belangrijk zijn. Daarom mag ieder om

beurten in het water. Gelukkig gaat dit allemaal in “goed” overleg. (Ik bepaal;)). Na de dolfijn sessie weer heerlijk op de Alpha gelegen. Hier gaat ze ook steeds meer ontspannen. Ik zal de volgende keer aan denken om te filmen hoe ontspannen Suat met Cindy aan komt lopen na deze sessie. Vandaag ook een tussen evaluatie gehad. Conclusie; Cindy maakt grote sprongen. Vertrouwd Suat en de dolfijn. Is goed ontspannen en is toe aan de volgende fase. Karola gaat Cindy vaker “storen” en soms Suat ook aflossen. De dolfijn gaat nu meer doen dan alleen knuffelen en varen. Hierdoor word de situatie elke keer anders en soms ook onvoorspelbaar voor haar. Het is belangrijk dat ze hier mee leert omgaan en vertrouwen heeft dat het goed komt en niet zeer gefrustreerd of zelfs zichzelf pijnigend gaat uiten.

Met de taxi terug naar het hotel en daar gekeken hoe laat Astrid zou landen. Voor degene die het niet weten. Astrid is een vriendin van mij en werkt ook al tien jaar met Cindy. Eerst in de instelling waar Cindy woonde en 4 jaar geleden, toen ze thuis kwam wonen, heeft ze hier de zorg voor Cindy een aantal uren overgenomen. Ook is Astrid mijn back-up. Samen kunnen we haar door en door. Ze was voor mij dan ook onmisbaar in de tijd dat de Addison Crisis vaak aanwezig was. Omdat Cindy zelf niet kan aangeven wat ze voelt moet je haar, zoals ik dat altijd noem, kunnen lezen. De kleinste veranderingen zijn soms cruciaal en zelfs levensbedreigend voor haar. Superfijn dat ik dan, naast mezelf, nog iemand heb waar ik dan mee kan sparren. 

Cindy denkt in hokjes. In het hokje Turkije hoort Astrid niet. Want ze was er niet bij toen we hier aankwamen. We waren dan ook erg benieuwd hoe ze op haar zou reageren. Samen stonden we te wachten bij de ingang want inmiddels zat Astrid in de taxi op weg naar het hotel. Toen Astrid uit kwam stappen en mij begroete bekeek ze dit vanuit haar buggy en het was prima. (Voorheen zou ze veel geluid gaan maken en op met haar speelgoed in haar gezicht gaan drukken om haar spanning te uiten). Voor Astrid was dit ook bijzonder om te zien. 

Omdat Remco naar Nederland was vertrokken en Astrid hier was wilde we een persoonsverwisseling doorgeven. Zal jullie de vele details besparen maar echt makkelijk was dit niet. Na veel gesprekken met diverse mensen van hotel en lieve Gamze (Corendon), die de juiste mensen in hotel wist te bereiken, lijkt het nu toch gelukt te zijn. Hoofdkantoor Tui hoeft nu alleen nog de namen te verwisselen in het systeem en Astrid mag blijven ;). 

Na de lunch lekker weer gaan zwemmen in het kinderbad. Astrid zwom ook al lange tijd met Cindy maar was niet anders gewend dat dat ze als een aapje aan je vast zat of met veel spanning alleen in het water. Ze had de video reeds gezien hoe ze geniet hier in het water maar in het echt is dit toch een brok in je keel. 

Avond show was weer super. Kinder circus. Met veel kleuren en neon effecten voor onze super women. Astrid heeft haar op bed gelegd en ze sliep zeer snel. Op moment van schrijven (half tien) ligt ze nog steeds te ronken.

Met de rest songfestival gekeken maar de uitslag niet gezien. Hier is het een uur later en vielen stuk voor stuk in slaap. Vanmorgen zag ik dat we gewonnen hebben. Super. 

Note: Sommige zullen misschien denken, lekker op vakantie naar een warm land, volle aandacht voor elkaar, dan gaat Cindy zich vanzelf wel anders ontwikkelen. Maar dat is helaas niet het geval. Waar mogelijk (rolstoel toegankelijk) gaat ze altijd met ons mee maar Cindy blijft dan Cindy. Soms laat ze wel even wat zien van ontwikkeling maar zeer snel (lees aantal minuten/uur) vervalt ze weer in de oude situatie).

Vergeet vooral niet naar de video’s te kijken. 

0ACFB4FF-BA7B-4FFF-8126-B79A1DFFD84EA543CEB2-7BFF-4D95-AE64-064B9F28FE63

216DD11C-86A1-4A08-AA3E-A82F065D4329F1C0A3F9-C3EF-44F5-8B0B-8B4915AE0F1F7F84D8E6-5C75-4C88-B734-D5775492529D